ΣτΕ: Νόμιμη η αφαίρεση θρησκευτικής αγωγής από ΥΠΑΙΘ-Δήλωση Φίλη

ΣτΕ: Νόμιμη η αφαίρεση της θρησκευτικής αγωγής από το ΥΠΑΙΘ – Απορρίπτεται η αίτηση της Εκκλησίας της Ελλάδος – Δήλωση Φίλη.

ΣτΕ: Απορρίπτεται η αίτηση της Εκκλησίας της Ελλάδος

Δήλωση του Νίκου Φίλη, Βουλευτή Α΄ Αθήνας και Τομεάρχη Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ για την απόφαση του ΣτΕ

“Να φύγει από το υπουργείο Παιδείας η αρμοδιότητα για τα Θρησκεύματα”

Είναι θετική η απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, με την οποία απορρίπτεται η αίτηση της Εκκλησίας της Ελλάδος που ζητούσε να ακυρωθεί το Προεδρικό Διάταγμα για τον Οργανισμό του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας & Θρησκευμάτων επειδή δεν περιλαμβάνει στην αποστολή του υπουργείου τη θρησκευτική αγωγή.

Η απόφαση αυτή επιβεβαιώνει την ανάγκη η αρμοδιότητα για τα θρησκεύματα να μεταφερθεί σε άλλο υπουργείο, πχ στο υπουργείο Εσωτερικών, όπως συμβαίνει σε όλες τις ευρωπαϊκές  χώρες. Για τη μεταφορά αυτή χρειάζεται μόνο πολιτική βούληση.

Σύμφωνα με το Σύνταγμα, η Παιδεία υπηρετεί τη βασική λειτουργία του κράτους η οποία εν τέλει αποσκοπεί στη διάπλαση ελεύθερων και υπεύθυνων πολιτών.

Όπως δέχεται η απόφαση του ΣτΕ, αποστολή του υπουργείου Παιδείας μεταξύ άλλων είναι η προστασία της  ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης που τελεί υπό την εγγύηση της αρχής της ανεξιθρησκίας, όπως αυτή κατοχυρώνεται στο μη αναθεωρητέο άρθρο 13 παρ. 1 του Συντάγματος.

Το γεγονός ότι κατά τη συνταγματική αναθεώρηση, προβλήθηκαν μεσοβέζικες λύσεις και τελικά η ΝΔ επέβαλλε το ισχύον καθεστώς  στις σχέσεις Κράτους- Εκκλησίας,  δημιουργεί συγχύσεις και καθιστά έρμαιο των μεταβαλλόμενων συσχετισμών στο χώρο της Δικαιοσύνης κρίσιμα δικαιώματα των πολιτών, όπως αποδείχθηκε με την αντισυνταγματική  απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ για το μάθημα των Θρησκευτικών.

Ας ελπίσουμε ότι η νέα θετική νομολογία του ΣτΕ με την οποία διαχωρίζεται η θρησκευτική αγωγή από το υπουργείο Παιδείας, θα σταθεροποιηθεί προς όφελος των δημοκρατικών δικαιωμάτων στη χώρα μας.

Πάντοτε, ωστόσο, ενεδρεύουν τα παραδικαστικά-παραθρησκευτικά  κυκλώματα στο χώρο της δικαιοσύνης, σε  μια περίοδο μάλιστα που οι συντηρητικοί άνεμοι απειλούν δικαιώματα στην Ελλάδα και σε ολόκληρο τον κόσμο, προβάλλοντας ψευδεπίγραφα θέματα «ταυτότητας».

Μόνο η ριζοσπαστική Αριστερά, σε συνεργασία με άλλες προοδευτικές ευαισθησίες, μπορεί να αποτελέσει ανάχωμα στο δικέφαλο ριζοσπαστισμό της  Δεξιάς, στο νεοφιλελευθερισμό και τον θρησκόληπτο εθνικισμό.

_________________

Δείτε αναλυτικά

Νόμιμη κατά το ΣτΕ η αφαίρεση της θρησκευτικής αγωγής από το Υπουργείο Παιδείας

Σύμφωνα με απόφασή της η Ολομέλεια του Συμβουλίου Επικρατείας νομιμοποιεί την αφαίρεση από το νέο οργανισμό του υπουργείου Παιδείας (Προεδρικό Διάταγμα 18/2018) ως στόχου και αποστολής, τη θρησκευτική αγωγή των νέων.

Οπως βλέπουμε στο capital.gr η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου (είχε συνεδριάσει υπό την προεδρία της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου) εκδόθηκε κατά πλειοψηφία και έκρινε πως το Προεδρικό Διάταγμα Γαβρόγλου, για την αφαίρεση της “ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης” από την αποστολή του υπουργείου Παιδείας είναι μέσα στα συνταγματικά πλαίσια.

Το δικαστήριο (υπ΄ αριθμ. 210/2020 απόφαση) απέρριψε την αίτηση της Εκκλησίας της Ελλάδος, με την οποία ζητούσε να ακυρωθεί το ΠΔ 18/2018 “Οργανισμός υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων”.

Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, σύμφωνα με ανακοίνωσή της, έκρινε, κατ΄ αρχάς, μεταξύ των άλλων, τα εξής:

“Με τις διατάξεις του άρθρου 3 παρ. 1 του Συντάγματος κατοχυρώνεται, μεταξύ άλλων, και η αυτοδιοίκηση της Εκκλησίας, η οποία περιλαμβάνει την εξουσία της ν’ αποφασίζει για τις υποθέσεις της με δικά της όργανα, τα οποία συγκροτούνται όπως ο νόμος ορίζει και να διοικείται από την Ιερά Σύνοδο της Ιεραρχίας και την απ’ αυτή προερχόμενη Διαρκή Ιερά Σύνοδο.

Ωστόσο, η εξουσία αυτή της Εκκλησίας ασκείται εντός των πλαισίων των γενικών κανόνων που θεσπίζει ελεύθερα ο νομοθέτης, ο οποίος μόνο δεν μπορεί να προχωρήσει και μέχρι τη θεμελιώδη μεταβολή βασικών διοικητικών θεσμών που έχουν καθιερωθεί πάγια στην οργάνωση και λειτουργία της Εκκλησίας”.

Παράλληλα, οι σύμβουλοι Επικρατείας έκριναν ότι η διατύπωση της αποστολής του υπουργείου Εθνικής Παιδείας, στον Οργανισμό του (π.δ. 18/2018) “δεν αντίκειται ούτε στο άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος, ούτε στην εξουσιοδοτική διάταξη του άρθρου 54 του ν. 4178/2013. Και τούτο, διότι οι βασικοί σκοποί της παιδείας καθορίζονται από συνταγματικές και νομοθετικές διατάξεις (άρθρο 16 παρ. 2 Συντ. και άρθρα 1, 4, 5 και 6 ν. 1566/1985), κατά το μέρος δε που οι διατάξεις αυτές επαναλαμβάνονται ή μη στο οργανωτικό διάταγμα του υπουργείου στερούνται αυτοτελών κανονιστικών συνεπειών”.

Συνεπώς, αναφέρει η απόφαση της Ολομέλειας,

“το γεγονός ότι καθορίζεται ως αποστολή του υπουργείου η ανάπτυξη και συνεχής αναβάθμιση της παιδείας με σκοπό την ηθική, πνευματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής συνείδησης, την προστασία της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης και της λατρείας, τη διαμόρφωση ελεύθερων, ενεργών και κριτικά σκεπτόμενων πολιτών κ.λπ., χωρίς να αναφέρεται ρητώς η ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης, αλλά η προστασία της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης, όπως άλλωστε δεν αναφέρεται κατά γράμμα ούτε η επαγγελματική αγωγή των Ελλήνων ή η διάπλασή τους σε υπεύθυνους πολίτες, δεν έχει την έννοια ότι οι σκοποί αυτοί παύουν να αποτελούν σκοπούς της παιδείας κατά παράβαση του Συντάγματος”.

Ενδιαφέρον έχει η συγκλίνουσα γνώμη της κυρίας Σακελλαροπούλου, δύο αντιπροέδρων και τεσσάρων συμβούλων Επικρατείας, η οποία αναφέρει ότι

“από τις διατάξεις του άρθρου 16 παρ. 2 του Συντάγματος συνάγεται ότι η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους και έχει ως σκοπό την διάπλαση ελεύθερων και υπεύθυνων πολιτών, καθώς και, μεταξύ άλλων, την ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων, όπως η τελευταία νοηματοδοτείται και από τη διάταξη της παρ.1 του άρθρου 13, με την οποία καθιερώνεται το απαραβίαστο της ελευθερίας της”.

Και ενόψει αυτών, προσθέτουν το άρθρο 1 του επίμαχου Οργανισμού, στο οποίο αναφέρει ότι το υπουργείο Εθνικής Παιδείας, έχει ως αποστολή, μεταξύ των άλλων σκοπών του, “την προστασία της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης, όχι μόνον δεν αντίκειται στο Σύνταγμα και τον εξουσιοδοτικό νόμο, αλλ’ αντιθέτως, αποδίδει με τον πληρέστερο τρόπο το περιεχόμενο των παραπάνω διατάξεων των άρθρων 13 παρ.1 και 16 παρ.2 του Συντάγματος και 54 του ν. 4178/2013”.

6 Σύμβουλοι Επικρατείας και δύο πάρεδροι μειοψήφησαν

Αντίθετα, έξι σύμβουλοι Επικρατείας και δύο πάρεδροι (χωρίς δικαίωμα ψήφου) μειοψήφησαν, εκφράζοντας την άποψη ότι πρέπει να ακυρωθεί το π.δ. 18/2018 καθ’ ό μέρος δεν περιλαμβάνεται η “ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης” των Ελλήνων στην διάταξη περί της αποστολής του υπουργείου.

Και αυτό γιατί ο νόμος 4178/2013 “επιβάλλει την αναγραφή στους Οργανισμούς των υπουργείων της αποστολής τους, όπως αυτή προκύπτει (και, κατά μείζονα λόγο, όπως αυτή προβλέπεται ρητώς) από τις σχετικές νομοθετικές και συνταγματικές διατάξεις, χωρίς να επιτρέπει αποκλίσεις”.

Σύμφωνα με την μειοψηφούσα άποψη, όφειλε, ο υπουργός Παιδείας, να περιλάβει την “ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης” στο σχετικό με την αποστολή του υπουργείου άρθρο 1 του π.δ. 18/2018, όπως ρητώς προβλέπει το άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος.

Μάλιστα, η παράλειψη αυτή “δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι καλύπτεται με την μνεία της “προστασίας της ελευθερίας της συνείδησης”, η οποία ευρίσκει έρεισμα σε άλλη συνταγματική διάταξη (άρθρο 13 παρ. 1) και δεν ταυτίζεται με την “ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης”.

Πράγματι, η τελευταία επιβάλλει στον νομοθέτη την λήψη θετικών μέτρων (σχετικών, μεταξύ άλλων, με την διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών), ενώ η “προστασία της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης” μπορεί, κατ’ αρχήν, να επιτυγχάνεται και με την αποχή του κράτους από επεμβάσεις στην θρησκευτική συνείδηση των πολιτών”, καταλήγει η μειοψηφία.

Παρακαλούμε μην παραλείπετε να αναφέρετε το especial.gr ως πηγή, με ενεργό link προς τη διεύθυνση https://www.especial.gr/ste-nomimi-i-afairesi-tis-thriskeftikis-agwgis-apo-to-ypaith-dilwsi-fili/ όταν αναδημοσιεύετε το περιεχόμενό μας.